แม้ความตายก็มิอาจพรากเราสอง เล่ม 4

“ปิศาจ No.556 (=โคโคโระ) ที่โตเป็นผู้ใหญ่ในขณะหัวใจยังเป็นเด็ก เมื่อริวเซย์ได้เห็นเศยเสี้ยวความทรงจำฉันแสนเศร้าและเดียวดายที่ซ่อนอยู่หลังท่าทีแข็งกร้าว เขาก็ตระหนักได้ถึงความสัมพันธ์เชิงอำนาจอันบิดเบี้ยวระหว่าง “”ปิศาจ”” กับ “”มนุษย์””
“”ฉันอยากจะช่วยเหลือทั้งตัวปีศาจทั้งอดีดของพวกเขาและทำให้กลับมาเป็นมนุษย์””
ในขณะเดียวกัน ผู้อัญเชิญที่เคียดแค้นปีศาจ ก็ได้วางแผนเพื่อสังหาร No.556 ริวเซย์ได้ร่วมมือกับยทสึบะเพื่อช่วยเหลือ No.556 และฝืนใช้พลังจนเกิดความผิดปกติบางอย่างขึ้น -!?”